Choroby współtowarzyszące alkoholizmowi

Choroby współtowarzyszące alkoholizmowi to najczęstsza przyczyna śmierci osób, nadmiernie spożywających napoje wysokoprocentowe. Częste picie zbyt dużej ilości alkoholu jest bardzo szkodliwe dla zdrowia. Alkohol może mieć wpływ na każdy narząd ludzkiego ciała.

Badania dobitnie dowodzą, iż alkoholizmowi towarzyszy pojawienie się wielu poważnych dolegliwości zdrowotnych. W sytuacji, gdy organizm przyjmuje większą dawkę alkoholu niż jest w stanie zmetabolizować, jego nadmiar gromadzi się w krwioobiegu. Pod wpływem pracy serca, alkohol z krwią wędruje po całym organizmie i dociera do każdego narządu ciała. W konsekwencji, prowadzi to, do powstawania patologicznych zmian w homeostazie i upośledza prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Nadmierne spożywanie alkoholu może skutkować rozwojem wielu chorób przewlekłych. Stwierdzono, że alkoholizm przyczynia się do powstania najmniej 60 różnych schorzeń.

Alkohol jest w większości, metabolizowany w wątrobie, dlatego też to ona, jest szczególnie narażona na poważne i nieodwracalne uszkodzenia. Na rozwój marskości wątroby ma wpływ ilość oraz czas trwania nałogu alkoholowego. Spożywanie dużej ilości alkoholu, przez długi okres czasu, znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia stłuszczenia wątroby. Dzieje się tak z powodu zaburzeń w metabolizmie tłuszczów. Ich nadmiar gromadzi się właśnie w wątrobie i powoduje jej powolne obumieranie. Inne schorzenie, na które cierpi wielu alkoholików, to długotrwałe zapalenie wątroby, które w konsekwencji prowadzi do zaprzestania jej prawidłowego funkcjonowania. W miąższu wątrobowym powstają, groźne dla zdrowia i życia guzy, zaś sam narząd staje się twardy i nie pobiera składników odżywczych z krwioobiegu.

Nadmierna konsumpcja napojów wysokoprocentowych grozi także zapaleniem trzustki. Jest to bardzo bolesne schorzenie, które wymaga natychmiastowej hospitalizacji. Zapalenie jest prawdopodobnie związane z przedwczesną aktywacją proenzymów z enzymami trzustkowymi oraz działaniem aldehydu octowego.

Choroby współtowarzyszące alkoholizmowi – poważne zagrożenie dla zdrowia i życia

Nadmierne spożywanie alkoholu może zwiększać ryzyko rozwoju różnych nowotworów, w tym raka jamy ustnej, przełyku, krtani, żołądka, wątroby, okrężnicy, odbytnicy i piersi. Osoby, które łączą alkohol z nałogowym paleniem tytoniu znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka zachorowania na raka górnego odcinka przewodu pokarmowego i dróg oddechowych.

Spożywanie alkoholu w dużych ilościach może powodować problemy z układem pokarmowym – wrzody żołądka, refluks żołądkowy, zgagę oraz uszkodzenie ścian żołądka. Ponieważ alkohol początkowo przechodzi przez przewód pokarmowy, już tam zaczyna wywierać toksyczne działanie. Uszkodzenie przewodu pokarmowego może także prowadzić do wewnętrznego krwotoku z żołądka lub jelit. Alkohol zakłóca również wydzielanie kwasu żołądkowego oraz zaburzać perystaltykę jelit.

Napoje wysokoprocentowe niszczą układ immunologiczny. Zbyt duża ilość alkoholu osłabia układ odpornościowy, czyniąc organizm podatnym na choroby zakaźne, wirusy oraz bakterie. Alkoholizm powoduje powstawanie negatywnych zmian w czerwonych i białych krwinkach oraz w płytkach krwi. Spadek liczby leukocytów jest spowodowany ich zaniżoną produkcją, co ma wpływ na upośledzone działanie śledziony.

Podczas trwania choroby alkoholowej zwiększa się ryzyko zapalenia płuc, wystąpienia gruźlicy, zakażenia wirusem HIV czy uszkodzenia mózgu. Substancje wyskokowe rozregulowują pracę receptorów w mózgu oraz neuroprzekaźników, a także zaburzają funkcje poznawcze i bodźce. Wpływ alkoholu na receptory serotoninowe i GABA może powodować powstawanie wielu zmian o podłożu neurologicznym, które prowadzą do zaburzeń osobowości czy rozwoju depresji. Długotrwałe i intensywne picie alkoholu może także przyspieszać proces starzenia się mózgu, powodując wczesną i nieodwracalną demencję.

Alkoholizm jest uznawany za chorobę, która paradoksalnie wywołuje powstanie szeregu innych, bardzo poważnych schorzeń. Jedyną skuteczną formą walki z tym nałogiem jest leczenie. Dobre rokowania daje farmakoterapia z zastosowaniem leków, takich jak Disulfiram czy Naltrexone. Pozwala on na wyjście z nałogu i utrzymanie stanu abstynencji.